W świetle przepisów ustawy o odpadach poprzez recykling rozumie się taki odzysk, który polega na powtórnym przetwarzaniu substancji lub materiałów zawartych w odpadach w procesie produkcyjnym w celu uzyskania substancji lub materiału o przeznaczeniu pierwotnym lub o innym przeznaczeniu. W przypadku wytwórcy: regranulatu (zwanego potocznie surowcem wtórnym) stwierdzenie, że wytwórca taki przeprowadza recykling nie jest możliwe, do momentu udowodnienia, że dany surowiec wtórny stanowi produkt spełniający określone normy jakościowe jak dla surowca pierwotnego. W przypadku, gdy posiadacz odpadów tak przetworzy (fizycznie i/lub chemicznie) tworzywo sztuczne, że powstały np. regranulat będzie spełniał normy jakościowe dla granulatu z tworzywa sztucznego i będzie mógł być bezpośrednio wykorzystany w procesie produkcyjnym, będzie on wtedy mógł być traktowany jako wytwórca produktu. Natomiast, jeżeli tworzywo sztuczne będzie tylko mechanicznie rozdrobnione czy przesortowane i nie będzie spełniało norm jakościowych dla surowca pierwotnego, będzie to w świetle przepisów ustawy o odpadach traktowane jako wytworzenie odpadu, a nie prowadzenie procesu odzysku (w tym przypadku recyklingu) (wyjaśnienia MŚ z 18.12.2002 r.).
Z powyższego wynika, że firma A przeprowadza odzysk = recykling. Regranulat wytworzony przez A nie jest już odpadem i do firmy B przekazywany powinien być nie jako odpad lecz już jako produkt firmy tj. surowiec do wytwarzania pojemników z tworzyw sztucznych.
Tematy: granica, zaczyna, wyjaśnienie
Pytania: << Poprzednie Następne >>