Oceń: (0) (0)

KrzysztofMoskal 2010-03-08 20:44:31

W katolicyzmie samobójstwo jest grzechem, przez wieki uznawanym za grzech śmiertelny- skazujący samobójcę na wieczne potępienie. W świetle współczesnej nauki samobójcy mogą osiągnąć zbawienie, jeżeli samobójstwo jest wynikiem działania diabła, silnego stresu, poświęcenia, depresji lub innego zaburzenia czynności psychicznej. W trakcie sytuacji może wogóle nie dojść do popełnienia grzech śmiertelnego ( grzech śmiertelny, to grzech, który dotyczy materii poważnej i który nadto został popełniony z pełną świadomością i całkowitą zgodą.) Kościół uznaje, że życie ludzkie nie jest własnością człowieka i nie on , ale Bóg powinien decydować o jego zakończeniu: "Nie powinno się tracić nadziei dotyczących wiecznego zbawienia osób, które odebrały sobie życie. Bóg, w sobie wiadomy sposób może dać możliwość zbawiennego żalu. Kościół modli się za ludzi, którzy odebrali sobie życie. ( Katechizm Kościoła Katolickiego.) Talmud również zawiera potępienie samobójcy i zakazuje rytualnego pochówku tej osoby. Muzułmanie uważają, że człowiek umiera wtedy, gdy wezwie go do siebie Bóg, i tym samym nie wolno przyśpieszać tego momentu. W 17 wieku istniały sekty wokół kościoła prawosławnego, których członkowie popełniali masowe samobójstwa lub dokonywali ciężkich samookaleczeń ( raskolnicy, skopcy.) Ich działania były surowo potępiane przez kościół prawosławny.